Χριστὸς Ἀνέστη, Ἀδελφοί!

Τετάρτη 25 Μαΐου 2022 12:01 π.μ. Άπό Δωρόθεος Μοναχός

 

Τὸ Ἅγιον Ὄρος ἀναμένει τὴν βλαβερὴ ἄφιξη τοῦ Αἱρεσιάρχη ποὺ ἐπελαύνει "ἵνα θύσῃ καὶ ἀπολέσῃ" (Ἰω. ι' 10). Ἔρχεται λυσσακὸς "πνέων ἀπειλῆς καὶ φόνου" (Πρ. θ' 1) διδαγμένος ἀπὸ τοὺς σαπροὺς παγκοσμιοποιητὲς ποὺ κατευθύνουν στὸ χάος τὴν Ἐκκλησία, διὰ τῶν ἀναξίων ταγῶν. Θυμίζουμε τὴ μαριονέτα Φραγκῖσκο, ποὺ ἀσπάστηκε καταισχύντως τὴν αἱματοβαμμένη χεῖρα τοῦ πλανητάρχη Ρότσιλντ καὶ δύο ἀξιωματούχων του· ἀναμένουμε ἡ πράξη τούτη, τῆς προσκυνήσεως τοῦ Ρότσιλντ, νὰ ἐφαρμοστῆ καὶ ἀπὸ τὸν ἔνοικο τοῦ Φαναρίου. Ὁ Αἱρεσιάρχης θὰ συνοδεύεται ἀπὸ σειρὰ ἀστυνομικῶν, καταπῶς τὸ προσχεδίασε ἡ λυσσομανὴς Νοῦλαντ. Οὕτω ὁ ἀναβιούμενος Βέκκος θὰ κάνει χρήση ἀστυνομικῆς βίας, ἀπαιτῶντας τὴν συνταύτιση τῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων μὲ τὴ θρησκευτικὴ καὶ πολιτικὴ αἱρεσιομανία του.

Γνωρίζουμε τὴν προφητεία τοῦ Ἁγίου Νείλου τοῦ Μυροβλύτου, τοῦ ἑορτάζοντος τὴν 12η Νοεμβρίου καὶ 7η Μαΐου, ὅτι οἱ ἐχθροὶ τῆς Πίστεως θὰ εἰσβάλουν στὸ Ὄρος, ὡς ἀσεβεῖς βεβηλωτές. Τότε οἱ Ὀρθόπιστοι μοναχοί, καθαροὶ ἀπὸ αἱρετικὲς προσμείξεις, θὰ ἐγκαταλείψουν τὸ Ὄρος, ἐνῶ ὁ Ἄθως καὶ "τὰ δένδρη" (sic) θὰ προσκυνοῦν τὴν ἀποχώρησή τους, μὲ ἔκτυπη τὴ θλίψη καὶ τὴν ὀργή.

Ὁ ἑσμὸς τῆς ἰουδαιοπροσκύνητης παναιρέσεως εἰσελαύνει καὶ θὰ ἁπλώσει βέβηλη χεῖρα στοὺς Ρώσους καὶ Σέρβους μοναχούς, στοὺς Ἐσφιγμενίτες ζηλωτὲς καὶ σὲ ὅσους, κυρίως κελλιῶτες, ἀποπτύουν τὴν κακοδοξία τῶν μιασματικῶν εἰσβολέων.

Πατέρες μου, ἀντισταθῆτε στοὺς δυσσεβεῖς καὶ "μὴ συγκοινωνεῖτε τοῖς ἔργοις τοῖς ἀκάρποις τοῦ σκότους, μᾶλλον δὲ καὶ ΕΛΕΓΧΕΤΕ" (Ἐφ. ε' 11).

Τὴν εὐχή Σας τὴν Ἀναστάσιμη!

 

δ.μ.

Μεσοπεντηκοστή 2022

ΕΥΡΩΠΑΙΟΣ: ΑΝΟΗΤΟ ΖΩΝΤΟΒΟΛΟ

Τρίτη 3 Μαΐου 2022 8:12 π.μ. Άπό Δωρόθεος Μοναχός

Χριστὸς Ἀνέστη!

Ὁ εὐρωπαῖος ἀνήκει στὴν τάξη τῶν ἀνθρωποειδῶν, καθὼς ἐπιβεβαιώνουν τὰ πορίσματα τῆς ψυχαναλυτικῆς κλίνης. Τὰ δομικὰ στοιχεῖα τῆς ψυχοσυνθέσεως, ποὺ συγκροτοῦν τὸν χαρακτῆρα του, εἶναι τοῦ ρωμαϊσμοῦ. Πρόκειται περὶ κατασκευῆς ἀνθρωπιδίου μὲ ὑλικὰ ἀμέσως καὶ ἀποκλειστικῶς κληρονομημένα ἀπὸ τὸ ἀπάνθρωπο ρωμαϊκὸ Imperium. Οὕτω ὁ εὐρωπαῖος, ἀρχῆθεν διεπόμενος ἀπὸ τὴ ρωμαϊκὴ νοοτροπία, διεμόρφωσε ἀνάλογη ψυχοσύνθεση. Τὰ στοιχεῖα ποὺ ἀποτελοῦν ρωμαιογενὲς μόρφωμα εἶναι ἡ ἐπέκταση (extentio), ἡ ἀρπαγή (rapina), ὁ πόλεμος (bellum), ἡ κατάκτηση (occupatio), ὁ φόνος (sanguis), ἡ αἵρεση (secta). Στὸ δὲ ἐσώψυχο τοῦ εὐρωπαίου ἐμφωλεύει ἡ ἔπαρση (superbia), ἡ φαντασιοκοπία (vana imaginatio), ὁ αὐτοθαυμασμός (suis admiratio), ἡ ζηλοφθονία (zelo invidia).

Ἐξετάζοντας τὸν εὐρωπαῖο βυθοσκοπικὰ ὁδηγούμεθα στὴ διαπίστωση ὅτι οὗτος μετέχει τοῦ θηλυκοῦ δύο πρὸς ἕνα, ἀντίθετα πρὸς τὸ φυσιολογικὸ ποὺ εἶναι δύο τοῦ οἰκείου φύλου καὶ ἕνα τοῦ ἑτέρου. Ἐπίσης ὁ εὐρωπαῖος ἀνάγεται, ἴσως καὶ ἀσυνείδητα, σὲ δύο ἀρχετυπίες: Ἰούδας ὁ Ἰσκαριώτης καὶ ὁ ἀνώνυμος φαρισαῖος. Κοιτάξτε τὸν Ἰούδα: φιλοχρήματος, προδοτικός, φιλευτελής, ἰουδαιολυσσακός. Ὁ Ἰούδας, κατὰ τὸν μισόχριστο βίο του, συνεδύαζε δύο ἀντίθετες ροπές: συναυλιζόταν μὲ τοὺς πιστούς ("συναυλιζόμενος τοῖς πιστοῖς") καί, παράλληλα, διατελοῦσε σὲ συνάφεια μὲ τοὺς ὀμοθρήσκους του μὲ τοὺς ὁποίους ἀγαλλιοῦσε ("τοῖς ἰουδαίοις συναγαλλόμενος")· συμπεριφέρεται τάχα χριστιανικά, ὅμως ἰουδαΐζει μυστικά, "τρέχων πρὸς ἰουδαίους", στὸ δολοφονικὸ "Sanhendrin" (Συνέδριο): "ἀπελθὼν συλλαλεῖ τοῖς ἀρχιερεῦσι καὶ γραμματεῦσι καὶ στρατηγοῖς" (Ἀπόστιχα Μεγάλης Πέμπτης), τὸ πῶς, δηλαδή, θὰ ὑπηρετήσει τὸ σατανικὸ σχέδιο.

Αὐτὸς ἦταν ὁ Ἰούδας: "ἔτρεχε" πρὸς ἰουδαίους καὶ "συναγάλλετο" τοῖς ἰουδαίοις, πρὸς τοὺς ὁποίους καὶ "ἐξωμολόγησε" (συνετάχθη ὁλόψυχα) "ζητῶν εὐκαιρίαν τοῦ παραδοῦναι τὸν Χριστόν" (βλ. Λουκ. κβ' 6). Χριστὸς εἶναι ἡ Ἐκκλησία Του, πρὸς τὴν ὁποία ὁ ἰουδαιοπαθὴς εὐρωπαῖος, ὢν παπικός, προτεστάντης, μασόνος, ἀθεϊστής, γιεχωβίτης, ἰλουμινάτι, σατανιστής, μάχεται πολυτρόπως. Στὸν εὐρωπαῖο βλέπουμε μετενσαρκούμενο καὶ τὸν φαρισαῖο, μαζὶ μὲ τὸν Ἰούδα. Τὶ δὲν εἶναι φαρισαϊσμὸς σὲ τοῦτο τὸ δαρβινικό, φροϋδικό, μαρξιστικό, ἀναρχικό, καπιταλιστικό (ἐμπνεύσεις ἰουδαίων ἀπατεώνων) πιθηκοειδές; Δῆτε τὴν σάπια ὑποκρισία του, ἐπιλεκτικῶς εὐαισθητοποιημένη, στὸ Οὐκρανικό. Καταδικάζει τὴν "εἰσβολή" τοῦ Ρωσικοῦ στρατοῦ στὴν ἰουδαιόδουλη χώρα τῆς Οὐκρανίας, ὅμως ἀπαλλάσσει τὴν τουρκία ἀπὸ τὶς πρόσφατες εἰσβολές της στὴ Συρία καὶ τὸ Ἰράκ, καὶ παλιότερα στὴν Κύπρο. Λοιπὸν ἀφοῦ ἀντιπαθεῖ τοὺς "εἰσβολεῖς" Ρώσους καὶ μὲ πρόσχημα αὐτὸ ὁπλίζει τοὺς ναζὶ τῆς Οὐκρανίας, γιατὶ δὲν πράττει ὁμοίως καὶ πρὸς τοὺς Κούρδους, τοὺς Σέρβους, τοὺς Κυπρίους, νὰ τοὺς ὁπλίσει νὰ ἀντιμετωπίσουν τοὺς εἰσβολεῖς;

Παρακολουθοῦμε τὴν ἀχαρακτήριστη συμπεριφορὰ τῶν εὐρωπαϊκῶν κυβερνήσεων πρὸς τὸν ρωσικὸ πολιτισμό. Καταδιώκουν τὸν Τσαϊκόφσκι, καθὼς καὶ τοὺς κλασικοὺς Ρώσους συγγραφεῖς. Ἀκόμα, ζωγραφικὰ πίνακα τοῦ Ἀλεξάνδρου Ντεκά (Decamps) μετωνόμασαν ἀπὸ "Ρωσίδες Χορεύτριες σὲ "Οὐκρανὲς Χορεύτριες".! Τέτοια τυφλὴ ἐμπάθεια δὲν ξαναέγινε. Ἀμερικανο- καὶ ἰουδαιόδουλες μαριονέττες.

Ἂς τελειώσει ἡ φιλολογία τῆς εἰσβολῆς ποὺ κραδαίνουν οἱ ψυχοπαθεῖς εὐρωπαῖοι. Αὐτοὶ εἶναι οἱ εἰσβολεῖς στὴν Ἀφρικὴ καὶ ἀλλαχοῦ. Θὰ ἀναφέρουμε μία "εἰσβολή" καὶ ἂς κρίνει ὁ φιλοδίκαιος ἂν εἶναι εἰσβολή. Ὁ Ἑλληνικὸς στρατὸς ἐκστρατεύει πρὸς Ἰωνία, ἀρχὲς Μαΐου 1919, μὲ σκοπὸ τὴν ἀπελευθέρωση τῶν Ἑλλήνων ἀδελφῶν ποὺ ἀπὸ τὸ 1915 ὑφίσταντο τὴν ὑπὸ τῶν τούρκων γενοκτονία, παράλληλα μὲ τὴ γενοκτονία τῶν Ἀρμενίων. Λοιπὸν ὅπως τὴν ἐκστρατεία τοῦ Ἑλληνικοῦ στρατοῦ δὲν θὰ ἰσχυριζόμαστε ὅτι εἶναι εἰσβολή, τὰ ἴδια θὰ λέγαμε καὶ γιὰ τὴ ρωσικὴ ἐπιχείρηση.

Μόλις χρειάζεται νὰ ποῦμε, ὅλη τὴν παγκόσμιο ἀνωμαλία προξενεῖ ἡ γιούσα. Ὅμως θαρσείτωσαν οἱ φιλαλήθεις, ἡ χώρα τοῦ ἐσχατικοῦ τρόμου, ποὺ εἰκονίζεται ὡς "Βαβυλὼν ἡ μεγάλη", τῆς ὁποίας ἐπίκειται ἡ πτώση (βλ. Ἀπ. ιδ' 8-11' ιη' 1ἑξ.), "θὰ χάσει τὰ μεγαλεῖα της, ἀφοῦ "ἐκολλήθησαν αὐτῆς αἱ ἁμαρτίαι ἄχρι τοῦ οὐρανοῦ" (Ἀπ. ιη' 5), καὶ ἐπέρχεται ἡ φρικτὴ τιμωρία της.

 

Πέμπτη τῆς Διακαινησίμου '22

δ.μ.

 

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ

 

Ἐπελαύνει λιμὸς ἄγριος καὶ καταστροφικός. Καλεῖται δικαστὴς ἀδέκαστος νὰ ἐρευνήσει τὴν πολιτεία τοῦ προδότη, βυσσοδόμου, μισέλληνος καὶ σατανιστῆ τζουγκασβίλι. Νὰ σημειώσουμε, ἐκτὸς τοῦ τζουγκασβίλι, καὶ τοὺς λοιποὺς συντελεστὲς τῆς βαραθρώσεως τῆς Χώρας μας. Ἐγγίζει ἡ ἡμέρα τῆς ἐκδικήσεως.