1 Καλοῦμε τὸν νήφοντα καὶ ἀνεμβολίαστο νὰ θαυμάσει τὸν ἱερέα Νικόλαο Ἀλεξίου, στὴν κώμη Ἐράτυρα νομοῦ Κοζάνης, ἔξω ἀπὸ τὴν "ἐκκλησά", ἢ καὶ ἐντὸς αὐτῆς, μὲ συνομιλητὴ ἕναν ὅμοιο αὐτοῦ. Ὁ ρασοφόρος, θαυμαστὴς τῶν βαρδαρέων καὶ μισέλλην σαφῶς, ἐκφέρει φράσεις στὴ "μακεδονικὴ" γλώσσα, καμαρώνοντας ὅτι κάτι ξέρει. Ὁ δι' οὗ ὁ λόγος τάσσεται ὑπὲρ τοῦ ἐμβολίου, καὶ εἶναι εὐεξήγητο: ἡ χωριατιά του, μὲ τὰ ποικίλα συμπλέγματά της, ἐδῶ θὰ τὸν τοποθετοῦσε, ὅπου ἡ ἐξουσία, τὸ χρῆμα, ἡ φήμη. Ἄλλωστε, ὅτι τὸ ἄτομο ρέπει πρὸς τὴ φιλοχρηματία, γίνεται γνωστὸ ἀπὸ συμπολίτη του ποὺ σχολιάζει: "Εἶμαι ἀπὸ τὴν Κοζάνη, ὁ συγκεκριμένος γιὰ τὰ λεφτὰ δίνει καὶ τὴν ψυχή του"!

2 Ὁ ρασοφόρος τοῦτος βεβαίως καὶ εἶναι ἐμβολιασμένος, τὸ ἀποδεικνύει μὲ τὸν πρῶτο χαιρετισμό: "Ἀπὸ μακριὰ νὰ χαιρετιούμιστι...". Ἀναπόφευκτα καταντᾶ καὶ ἐμβολιολάγνος. Ἐλέγχει κραδαίνοντας τὴ γκλίτσα τ' (σαλάγαγι τὰ πρά'τα ὀρὲ ζαγάρ...!) καὶ μουτζώνοντας τοὺς ἐλευθέρους ποὺ ἀρνοῦνται τὸ σατανικὸ ἐμβόλιο. Λοιπὸν εἶναι ἐμβολιασμένος· μάλιστα γιὰ νὰ προβῆ σὲ ἐμβολιασμὸ ρώτησε γιατρούς, ἀκόμα καὶ παιδίατρο ποὺ τοῦ εἶπε: "νὰ τοὺ κάμ'ς". Ρώτησε καὶ ρασοφόρο, τὸν Δανιὴλ Ἀεράκη, ὁ ὁποῖος καὶ τὸν προέτρεψε νὰ ἐμβολιαστῆ. Μάλιστα τοῦτος ὁ φανατικὸς ἀρχιμανδρίτης, ὅστις ὑπῆρξε ἀκόλουθος τοῦ ἁγίου ἐκείνου ἑλληναποστόλου ἐπισκόπου Αὐγουστίνου Καντιῶτη - ἐδῶ διαποροῦντες ἐρωτοῦμε: Πῶς τοιοῦτον ἀγαθὸν δένδρον πονηρὸν κλάδον ἤνεγκε;" - , ἀφοῦ συνεχάρη τὸν καραμῆτρο ἱερωμένο ("Παιδί μου, συγχαρητήρια...") ρητόρευσε ὅτι οἱ ἀντιεμβολιαστὲς διακατέχονται ἀπὸ "ὑπέρμετρο ἐγωισμό". Ἐνῶ οἱ ἐμβολιολάγνοι ἀπὸ ἀκροτάτη ταπεινοφροσύνη....

3 Συνεχίζουμε τὴν τῶν ἀπορριμάτων διαλογή. Κάποιος σωστὸς καὶ ἀνύστακτος χριστιανός, σὲ ἐρώτηση τοῦ ἀγροίκου ἱερέως, Γιατὶ δὲν ἐμβολιάζεται;;  παρέπεμψε στὸν σοφὸ καὶ ἅγιο πνευματικό του ποὺ ἔχει ταχθῆ κατὰ τοῦ σατανοτελέστου ἐμβολίου. Ὁ πνευματικὸς τοῦ εἶπε νὰ μὴν ἐμβολιαστῆ. Ἐκρήγνυται ὁ χωριάτ'ς ἀνίερος ἱερέας: "Μωρ' τὶ ξέρ' ὁ πνευματικός. Ἀντάμα παέναμι μὲ τὸ πνευματικό σ᾽ ". Τὴν ἴδια στιγμή, αὐτοχειρονονούμενος πνευματικὸς ὁ ἴδιος, ἀποφαίνεται περὶ πάντων, ἐναντίον τῶν ἀντιεμβολιαστῶν πνευματικῶν καὶ τῶν ἀποτειχιζομένων: "Χαζαμάρις, χαζαμάρων, χαζαμάρις...", "χαζαμάρις, μάνα μ' ". Ὑποδύεται καὶ τὸν ἰατρὸ καί, σὰν ἰατρός, ψέγει τοὺς ἀνεμβολίαστους ποὺ ἐπικαλοῦνται τὴν ἰατρική ("Ἄλλοις ἰατρὸς αὐτὸς ἕλκεσι βρίθων"): "γὶν 'καν γιατροὶ λοιμωξιολόγ' ". Ψευτογιατρός, ὤν, ἀντιμετωπίζει εἰρωνικῶς, ὁ ἄνους, καὶ τὸ χάραγμα· ἔτσι τὸ "τσιπάκι", ποὺ οἱ παγκοσμιοποιητὲς βάζουν στὸ "δάχ'λο", τὸ ὑποτιμᾶ, θεωρῶντας τὸ ὡς τίποτε! Σκεφθῆτε, μετὰ ἀπὸ αὐτό, ἂν αὐτὸς εἶναι χριστιανός.

4 Κατάσταση ἀπογοητευτική. Τὸ μόνο παρήγορο εἶναι ὅτι οἱ μισοὶ ἀπὸ τοὺς πολίτες τῆς περιοχῆς ἀποφευγουν τὸν Ἐλύμα τοῦτον, καθὼς ὁμολογεῖ ὁ ἴδιος ὁ καράβλαχος, ὅτι "Οἱ μισοὶ δὲ μ' λέν' Καλημέρα". Οἱ ἴδιοι αὐτοὶ ἀντιμετωπίζουν πρεπόντως ἕνα εὐώνητο καὶ ἐθελόδουλο ὂν ποὺ "δλευ' " ὑπὲρ τῶν ἐχθρῶν τῆς Πίστεως. Ἀντίθετα τὰ ἰουδαιοκάναλα τὸν προβάλλουν μανιακῶς, τῇ συνοδείᾳ τεχνητῶν ἐπαίνων καὶ ἐγκωμιαστικῶν σχολίων, καθὼς καὶ ἑνὸς τσὲκ πενταψηφίου ἀριθμοῦ. Ξοδεύει τὸ δημόσιο χρῆμα ἡ κυβέρνηση τοῦ τζουγκασβίλι, ὑπὲρ προωθήσεως τοῦ σχεδίου τῆς γενοκτονίας τῶν Ἑλλήνων. Στὸν Δυσαγγελάτο ἐσχάτως ἔστειλε ἕνα δωράκι ὀκτακοσίων τόσων χιλιάδων εὐρώ, γιὰ τοὺς ἀγῶνές του τοὺς "φιλότιμους".

5 Θὰ σκεφθῆ κάποιος, τὰ λεγόμενα τούτου τοῦ γελοίου προξενοῦ θυμηδίαν τινά, ὅμως μὲ τὴ νοθεία τους ἄγουν στὴν αἵρεση καὶ τὴν διαστρέβλωση. Πῶς ὄχι, ὅταν ἀποφαίνεται ὅτι "Προτιμῶ νὰ πλανῶμαι μὲ τὴν ἐκκλησία, παρὰ νὰ εἶμαι ἐκτός". Τὸ ἀποκόρυφο τῆς ἀπάτης τοῦ ἀπατεῶνος εἶναι ὅτι τοῦτον τὸν αἱρετικὸ καὶ βλάσφημο λόγο ξεστόμισε τάχα ὁ παμμέγιστος Πατὴρ Ἄγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος. Ἡ Ἐκκλησία οὖσα "στῦλος καὶ ἑδραίωμα τῆς ἀληθείας" (Α' Τιμ. γ' 15), ἐὰν υἱοθετήσει δόγματα ἀλλότρια, τότε ἐξέπεσε τῆς ἀληθείας καὶ δὲν εἶναι ἐκκλησία, ἀλλὰ συναγωγὴ τοῦ σατανᾶ (Ἀπ. β' 9ἑξ.)· ὅποιος δὲ παραμένει σ' αὐτὴν χάνει τὴν ψυχή του.