Ἐρώτηση : Τί εἶναι τό βραβεῖο Μακκαβαίων καί πῶς θεσπίστηκε;

Ἀπάντηση : Οἱ Μακκαβαῖοι ὑπῆρξαν ἰουδαῖοι πατριῶτες καί θρησκευτικοί ἡγέτες, πού ἔδρασαν κατά τά ἔτη μεταξύ 214 -136 π.Χ.. Ἦρθαν σέ σύγκρουση μέ τόν Ἀντίοχο Δ΄ τόν Ἐπιφανῆ (175 -163), Σελευκίδη βασιλέα Συρίας, Παλαιστίνης, Φοινίκης (Λιβάνου), ὁ ὁποῖος, εἶναι ἀλήθεια, ἀρνήθηκε νά ἐπιδείξει πνεῦμα ἀνεξιθρησκίας καί ἀνοχῆς, ὅπως ἔπραττε ὁ προκάτοχός του Ἀντίοχος Γ΄, ὁ ὁποῖος εἶχε παραχωρήσει στόν Ἱσραήλ πολλά προνόμια (βλ. Ἰωσήπου, Ἰουδαϊκή Ἀρχαιολογία ΙΒ΄138 ἑ.), οὔτε ὅπως θά ἔπραττε Ἀλέξανδρος ὁ Μέγας.

Ἀπέναντι τοῦ Ἀντιόχου Δ΄ἀντέστη ὁ ἱερέας Ματταθίας (ἀπό τό ἱερατικό γένος τῶν Ἀσμωναίων), ὁ ὁποῖος καί ὀργάνωσε τή Μακκαβαϊκή ἐπανάσταση, τό ἔτος 167, ἐπιστρατεύοντας καί τούς πέντε υἱούς του (Α΄Μακ. κεφ. β΄-Ἰωσήπου Ἰουδαϊκή Ἀρχαιολογία ΙΒ΄265). Το στρατηγεῖο του ὁ Ματταθίας ἔστησε στή Μωδεϊν, στά ἀνατολικά τῆς Λύδδας (σημερ. el-Midje).

Τό κακό ἐκατέρωθεν ἐκτραχύνεται. Οὕτω ὁ Ἀντίοχος ἐκδίδει διάταγμα, διά τοῦ ὁποίου ἀπαγορεύει τήν τήρηση τοῦ Σαββάτου, τήν περιτομή καί τήν ἰαβική θρησκεία, γενικῶς, ὁρίζοντς ὅλοι οἱ πολίτες νά εἶναι ἕνας λαός: «εἶναι πάντας εἰς λαόν ἕνα» (Α΄Μακ. α΄41/Β΄Μακ. στ΄2). Πολλοί ἀπό τούς ἑβραίους ἀσπάσθηκαν τό δόγμα Ἀντιόχου Δ΄(Α΄Μακ. α΄43/Β΄Μακ. δ΄14ἑ.)῎

Τό ἑπόμενο ἔτος 166 ὁ Ματταθίας πέθανε καί τή ἀρχηγία ἀνέλαβε ὁ τριτότοκος γιός ἐκείνου, ὁ Ἰούδας (166 -161), ὁ ὁποῖος στόν πόλεμο κατά Ἑλλήνων ἔδωσε, ἐκτός ἀπό θρησκευτική, καί πολιτική διάσταση. Τοῦτος ὀνομάστηκε ὁ κατ’ἐξοχήν «Μακκαβαῖος» ἤγουν «σφυρί», «σφυροκόπημα». Ἐξέβαλε τά σύμβολα τῆς ἑλληνικῆς θρησκείας καί προέβη στόν καθαγιασμό τοῦ Ναοῦ τῶν Ἱεροσολύμων, τόν Δεκέμβριο τοῦ 164 (Α΄Κα. δ΄37ἑ. /Β΄Μακ. ι΄3 ἑ.). Ἐν τέλει ὁ στρατηγός τοῦ Ἀντιόχου, Λυσίας, νικᾶ τόν Ἰούδα, ἐν ἔτει 163 πρός 162, ὁ ὁποῖος κατέφυγε στόν Ναό τῶν Ἱεροσολύμων, ἔνθα ἀναγκάστηκε νά συνθηκολογήσει (Α΄Μακ. στ΄28,55 /Β΄Μακ. ια΄15ἑ.). Ὁ Λυσίας ἀπέσυρε ὅλα τά μέτρα τοῦ Ἀντιόχου (Β΄Μακ. ια΄16). Ὅμως, παρά ταῦτα, οἱ ἰουδαῖοι ἀναθυμοῦνται ἐκδικητικῶς τό στιγμιότυπο τῆς συγκρούσεως ἐκείνης, ἐνῶ τήν Αἰγυπτιακή, τήν Περσική, τη Ρωμαϊκή δυναστεία, πού ἧταν ὄντως τυραννικές καί ἐξουθενωτικές, οὔτε κἄν ἀναφέρουν!

Πρέπει να σημειώσουμε μετ’ ἐπιτάσεως, ὅτι ὁ Ἀντίοχος, παρά τά λεγόμενα εἰς βάρος του, μέχρι πού κάποιοι τόν ταύτισαν μέ τόν....Ἀντίχριστο μετενόησε γιά ὅ,τι ἔπραξε, τόσο ὥστε νά πεθάνει ἀπό λύπη : «Νῦν δέ μιμνήσκομαι τῶν κακῶν, ὧν ἐποίησα ἐν Ἱερουσαλήμ καί ἔλαβον πάντα τά σκεύη τά χρυςᾶ καί τά ἀργυρᾶ τά ἐν αὐτῇ καί ἐξαπέστειλα ἐξᾶραι τούς κατοικοῦντας Ἰούδα διακενῆς. Ἔγνων οὖν ὅτι χάριν τούτων εὕρον με τά κακά ταῦτα• καί ἰδού ἀπόλλυμαι λύπῃ μεγάλῃ ἐν γῆ ἀλλοτρίᾳ... καί ἀπέθανεν ἐκεῖ Ἀντίοχος ὁ βασιλεύς» (Α΄ Μακ. στ΄12 -13, 16).

Λοιπόν, κάθε χρόνο, ἐπί τῇ ἐπετείῳ τῆς συγκρούσεως τοῦ ἑβραϊσμοῦ μέ τόν ἑλληνισμό, ὅπως θέλουν νά τό ἐμφανίζουν οἱ ἐχθρέλληνες, ἀνανεώνει τό μῖσος κατά τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Τούτη ἡ μακρά καί λυσσώδης ἑορτή, καλούμενη “Hanukkah”, διαρκεῖ μία ἑβδομάδα (!). Ἑορτή ἀκραῖα σκοταδιστική, συγκαλυμμένη πίσω ἀπό τό ὄνομα... τῶν «φώτων», ἄν εἶναι δυνατόν! Τότε δίδονται καί τά ρατσιστικά βραβεῖα “Maccabi”.