Τί γίνεται μέ τή νέα κάρτα πολίτη, μέ τό ΑΜΚΑ, τίς καινούριες πιστωτικές;

Σάββατο 12 Ιουνίου 2010 1:22 π.μ. Άπό Δωρόθεος Μοναχός

Ἐρώτηση : Τί γίνεται μέ τή νέα κάρτα πολίτη, πού θά φέρουν, τό 2011, μέ τό ΑΜΚΑ, τίς καινούριες πιστωτικές; Ἔχουν καμμία σχέση μέ τό σφράγισμα; 

(Περικλῆς)

Ἀπάντηση : Μέ κάρτες ποικίλες, σφραγισμένες μέ σύμβολα ἐσχατικοῦ δαιμονισμοῦ, ἐπιδιώκει ἡ παγκόσμια ἀράχνη τόν ἐθισμό καί τήν προσοικείωση τῶν πιστῶν στήν ἀναμονή τῆς ἐλεύσεως τοῦ Καθάρματος. Ὥστε μέσῳ τούτων τῶν σαπρῶν μηνυμάτων παρασκευάζεται ἡ τροχιοδρόμηση πρός τό ἀνεπίστροφο ταξίδι τῆς ἀπωλείας.

Ἐνώπιόν μας  τίθεται δίλημμα ἀποφασιστικῆς  καμπῆς: ἤ νά δεχόμαστε τά πάντα, ἐπαναπαυμένοι ὅτι δέν πρόκειται γιά τό συγκεκριμένο τῆς ἀπωλείας σφράγισμα –τό «χάραγμα» τῆς Ἀποκαλύψεως (ιγ΄ 17)–, ἤ νά ἀπορρίπτουμε τά πάντα, ἀκόμα καί ἐπί ἁπλῇ ὑποψίᾳ, γιά νά μένουμε ἀνεπίμικτοι καί ἀμίαντοι ἀπό κάθε μιαρό καί βέβηλο.

Ἡ ἀπάντηση στό τί δέον γενέσθαι εἶναι σύνθετη  καί, βεβαίως, συνετοῦ καί σώφρονος λογισμοῦ ἀπότοκος: Ἕνας χριστιανός, πού οἱ ἀντοχές του φτάνουν μέχρι τοῦ μαρτυρίου, ἐθελομάρτυς ὑπάρχων, αὐτός νά ἀπέχη ἀπό παντός εἴδους ἐσχατικοῦ μιασμοῦ· ἕνας ἄλλος, μή τόν χαρακτηρίσουμε δειλό, ἄς ἐνεργήση συγκαταβατικῶς. Ἐννοοῦμε ἄς ἐνεργῆ μέ πολλή σοφία –«ὧδε ὁ νοῦς ὁ ἔχων σοφίαν» (Ἀπ. ιζ΄ 9)– καί σύνεση, μή παγιδευθῆ. Βρισκόμαστε σέ φάση ἐσχατικοῦ πειρατηρίου καί τό Χριστιανικό πλήρωμα θά πρέπει νά ἐνεργῆ συλλογικῶς, βάσει τῶν ὑφηγήσεων καί καθοδηγήσεων τῶν καθ’ ἡμᾶς ποιμένων. Ἴσως κάποιος, δέν ξέρω, νά εἶναι τόσο δυνατός πού νά ἀπαντᾶ καταφατικῶς στίς ἐσχατικές προκλήσεις, αἰσθανόμενος πνευματικῶς δυνατῆς κράσεως καί θέλοντας νά παίξη ὅπως ἡ γάτα μέ τό ποντίκι, ἐν δέ καιρῷ τῷ δέοντι –ὅταν οἱ ἀντίχριστοι ἀπαιτοῦν νά τόν σφραγίσουν μέ τό «χάραγμα»–, νά πετάξη στίς βρώμικες φάτσες τους ἕνα βροντερό «ὍΧΙ!». Ἴσως ὅμως κάποιος ἄλλος νά βρίσκεται σέ χώρα ὑπό αὐταρχικό καί τυραννικό καθεστώς· ἀναλογισθῆτε ἕναν χριστιανό, ὑπήκοο χώρας πού προάγει τόν μεταφυσικό τρόμο (Ἰσραήλ, Λιβύη, Σομαλία, Ὑεμένη…), ἕναν οἰκογενειάρχη, πού τά παιδιά του θά εἶναι ὑποχρεωμένα νά ἀκολουθοῦν ἐκπαιδευτικά προγράμματα ἀντίθετα πρός τό Χριστιανικό σέβας.

Ὁ κόσμος ἀντιμάχεται  τά πιστεύματά μας. Ὅμως γνωρίζουμε ὅτι  ἐμεῖς συντελοῦμε στήν πρόοδο καί  συνοχή τῆς κοινωνίας. Ὅθεν εἶναι  ἀκατανόητο, χριστιανός νά φερεται  δουλικῶς καί ὑποτακτικῶς πρός τίς ἀντίχριστες ἀρχές. Οἱ πιστοί εἶναι οἱ διά Χριστοῦ νικητές τοῦ κόσμου· ὁ νικητής διαπραγματεύεται ἀπό θέσεως ἰσχύος, δέν δειλιᾶ, δέν ὀρρωδεῖ πρό οὐδενός.

1 σχόλια :

ΑρΜΑρΤΩΛΟC είπε...

πολύ σωστή τοποθέτηση!!

10 Μαρτίου 2015 στις 2:12 π.μ.

Δημοσίευση σχολίου

Παρακαλώ έκφράζεστε κοσμίως