Τίς προφητεῖες δέν τίς δέχεστε;

Σάββατο 5 Ιουνίου 2010 3:30 π.μ. Άπό Δωρόθεος Μοναχός

Ἐρώτηση : (σέ συσχετισμό μέ τήν ἐρώτηση περί άντιχρίστου) Δηλαδή τίς προφητεῖες δέν τίς δέχεστε, σωστά;

(Σωκράτης, Ἀθῆναι)



Ἀπάντηση: Κάθε ἄλλο! Προσεκτικότερη μελέτη τῶν ἐσχατολογικῶν χωρίων τῆς Καινῆς Διαθήκης μᾶς πείθει ὅτι ἡ ἔλευση τοῦ Ἀντιχρίστου ἀποκλείεται ἀπό τόν «Κατέχοντα» (βλ. Β΄ Θεσ. β΄ 6-7). Κακῶς οἱ ἀσχολούμενοι καί κατατριβόμενοι μέ αὐτό τό ἀντικείμενο ἀποφαίνονται ἀξιωματικῶς, πλήν αὐθαιρέτως, μέ συνέπεια νά θορυβῆται τό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας. Ἄς γνωρίζουν οἱ τοιοῦτοι, ὅτι στόν λυσσώδη πόλεμο πού ὀργανώνουν οἱ νυκτομαχοῦντες ἐχθροί τῆς Πίστεώς μας, νικητές δέν θά εἶναι ἐκεῖνοι, ἀλλά ἐμεῖς: «Αὕτη ἐστιν ἡ Νίκη ἡ νικήσασα τόν κόσμον, ἡ Πίστις ἡμῶν» (Α΄ Ἰων. ε΄ 4).
Ναί μέν ἡ Ἁγία Γραφή σέ πολλά σημεῖα ἀποκαλύπτει τήν ἔλευση τοῦ Καθάρματος (μέ κεφαλαῖο τό «κ», τιμητικῶς!), τά ὁποῖα καί προβάλλουν κατά κόρον οἱ ἐσχατολογοῦντες. Ὅμως θά γνωρίζεται πώς κάθε λόγος τέμνεται ἀπό ἄλλο λόγο, κάτι πού παρατηρεῖται καί ἐπί τῶν ἱερῶν κειμένων –βλ. ἐνδεικτικῶς τό «εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν» (Ματ. ιστ΄ 24), ἀπέναντι τοῦ «ἀνάγκασον εἰσελθεῖν»· τό «ἐνέκοψεν ἡμᾶς ὁ σατανᾶς» (Δ΄ Θεσ. β΄ 18), ἀπέναντι τοῦ «κωλυθέντες ὑπό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος» (Πρ. ιστ΄ 6)–, ὥστε νά ἀπαιτεῖται θεοφώτιστος νοῦς, γιά τήν κατανόησή τους καί τήν αὐθεντική ἑρμηνεία τους.

Ἐμβαθύνετε ἀκορέστως στά Κυριακά λόγια, ὅπως: «Μακάριοι οἱ πεινῶντες καί διψῶντες τήν δικαιοσύνην, ὅτι αὐτοί χορτασθήσονται» (Ματ. ε΄ 6)· αὐτοί πού πεινοῦν καί πάσχουν ὑπέρ τῆς δικαιοσύνης θά χορτάσουν δικαιοσύνη ἐδῶ, κατά τούς ἐσχάτους χρόνους. Εἶναι αὐτονόητο, ὅτι στόν οὐρανό, ἔνθα ἀποκαθίστανται τά πάντα, ὅλοι θά χορταίνουν. «Μακάριοι οἱ πραεῖς, ὅτι αὐτοί κληρονομήσουσι τήν γῆν» (Ματ. ε΄5)· γῆ, ἀντιλαμβάνεστε, δέν βρίσκεται στόν οὐρανό· τῆς γῆς φυσικοί κληρονόμοι εἶναι οἱ πραεῖς, ἀντίθετα πρός τούς φιλοπολέμους καί τούς ἀπανθρώπους, πού θά ἀποκλεισθοῦν. «Ἔσονται οἱ ἔσχατοι πρῶτοι καί οἱ πρῶτοι ἔσχατοι» (Ματ. κ΄ 16 / Μαρ. ι΄ 31)· δέν θά ἀμφέβαλλε κανείς ὅτι τό ἔσχατον πάντων τῶν ἐθνῶν εἶναι τό Ἑλληνικό –κατα πῶς μᾶς τό κατάντησαν οἱ ἐχθροί–. Ὅμως τό Ἔθνος τοῦτο, τό ἐξουθενημένο καί τεταπεινωμένο, ἔρχεται ὥρα πού θά ὑψωθῆ μέχρις οὐρανοῦ. Οἱ δέ «πρῶτοι», πού θά ὠθηθοῦν ὑπό τό μηδέν, γνωρίζετε ποιοί εἶναι… Θά ἐκπλαγοῦμε, μέ τίς ἀνατροπές καί τίς καθιερώσεις πού μᾶς ἀναμένουν.

Στό ἱερό βιβλίο τῆς «Ἀποκαλύψεως» βρίσκεται καταχωρημένο ἕνα χωρίο, πού ἀνατρέπει ἅπαν τό ἰουδαιόδουλο συνονθύλευμα τοῦ Καθάρματος, ὅτι θά ἐγερθῆ ἕνας δυνατός ἄνδρας, πού θά ποιμαίνη ἀτσάλινα τά ἔθνη, ἀνατρέποντας τά σχέδια τῶν τυράννων· εἶναι δέ τοῦτο: «ὁ νικῶς καί ὁ τηρῶν ἄχρι τέλους τά ἔργα Μου, δώσω αὐτῷ ἐξουσίαν ἐπί τῶν ἐθνῶν, καί ποιμάνει αὐτούς ἐν ράβδῳ σιδηρᾷ, ὡς τά σκεύη τά κεραμικά συντριβήσεται, ὡς κἀγώ εἴληφα παρά τοῦ Πατρός μου, καί δώσω αὐτῷ τόν ἀστέρα τόν πρωινόν» (Ἀπ. β΄ 26-28). Μέ τήν παρουσία τούτου τοῦ ἐπιφανοῦς Προφήτου θά τολμήση, λέτε, νά ἐξέλθη τοῦ βόθρου καί νά ἀρθρωθῆ τό ἀντίχριστο μίασμα;
Ἑπομένως ἡ ἐνασχόληση μέ τήν ἐσχατολογία θά πρέπει νά θεωρῆται ὑπ’ αὐτό τό πρῖσμα. Εἶναι σκάνδαλο, νά περιμένουμε ὁσονούπω τόν παγκόσμιο θρίαμβο τῆς ἁγίας Ὀρθοδοξίας καί τοῦ ἐπισήμου ἅρματος Αὐτῆς, τοῦ Ἑλληνισμοῦ λέγω, καί οἱ κατατριβόμενοι μέ τή φιλολογία τοῦ ἐσχάτου νά στρέφωνται πρός τόν Τιποτένιο…

0 σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Παρακαλώ έκφράζεστε κοσμίως