4.         Οἱ "θεωρίες" καὶ οἱ "ἀποκαλύψεις", δύο ὅροι τοῦ Χριστιανικοῦ λεξιλογίου, σημαντικοὶ ἀποκλειστικῆς καὶ ἰδιοπροσώπου κατηγορίας, προϋποθέτουν καθαρὴ καὶ ἀμώμητη πνευματικότητα,, καθὼς καὶ δογματικὴ ἀκρίβεια ἀπαρέγκλητη. Ταῦτα τὰ δύο στοιχεῖα ἀποτελοῦν τεκμήρια καθαροῦ καὶ ἀπλανοῦς βίου, καὶ διαχύτου εἰς πάντας ἁρμούς, εἰς νεφρούς, εἰς καρδίαν" ἐνχριστώσεως. Εἶναι αὐτονόητο οἱ προϋποθέσεις αὐτὲς οὐδαμῶς κοσμοῦν ἕναν δαιμονισμένο ψευδοπροφήτη.

Παρὰ ταῦτα ὁ Μωάμεθ εἶχε πολλὲς "θεωρίες" καὶ "ἀποκαλύεις". Ἦταν, ἐκ νεότητος, ἕνας ἐλαφροΐσκιωτος βεδουίνος, ὅσο δὲ ἐνηλικιώνετο, προέκοπτε καὶ στὴ "θεωρία". Στὴν δὲ ἠλικία τῶν 40 ἐτῶν ὁ ἤδη ὤριμος καμηλοκόμος καλεῖται νὰ γίνει ἐπόπτης τῶν πρώτων "ὁραμάτων"[1].

Ἡ πρώτη ἐκείνη ἐμπειρία τῆς κοινωνίας τοῦ Μωάμεθ μὲ τὸν κόσμο τῶν πνευμάτων εἶναι "συγκλονιστικὴ" στὸν καμηλίτη. Τοῦ ἐμφανίζεται ἕνα ἀκάθαρτο πνεῦμα, ποὺ τοῦ συσταίνεται ὡς ὁ "ἀρχάγγελος Γαβριήλ". Τὸ δαιμόνιο, ἀπὸ ἐκείνη τὴ στιγμὴ θὰ τοῦ γίνει ἀχώριστο. Θὰ τὸν μνήσει σὲ ὅλες τὶς σατανοδουλειές. Καὶ θὰ τὸν πληροφορήσει ὅτι οἱ διαβολικὲς φωνές, ποὺ ἄκουγε μέσα του ἦταν αὐτουνοῦ[2].

 

5.         Ἐκείνη τὴ "συγκλονιστικὴ" ἐμπειρία, ὁ Μωάμεθ σὲ ποιὸν νὰ ἐκμυστηρευθεῖ; στὴν Khadīja! Ἀλλ' ἐπειδὴ καὶ ἐκείνη, καμηλοκόμος οὖσα, ἦταν τοῦ ἰδίου γνωστικοῦ ἐπιπέδου μὲ τὸν Μωάμεθ, παραπέμπει τὸν πλανεμένο σύζυγό της σὲ ἕναν ἔμπειρο περὶ τὰ δαιμονικά. Αὐτὸς εἶναι ὁ ἐξάδελφός της Waraqa ibn Nauval, ὁ ὁποῖος καὶ ἀποφαίνεται ἀμέσως ὅτι ὁ Μωάμεθ ἔχει κληθεῖ στὸ "προφητικὸ" ἀξίωμα μέσῳ τοῦ "ἀρχαγγέλου" Γαβριήλ. Ὁ Waraqa ἦταν ἰουδαῖος ραμπὶ καὶ ἀπήλαυε "τιμῆς" ἀπὸ τοὺς ἑβραίους καὶ τοὺς ἄραβες τῆς Μέκκας. Ἐπιβάλλει ἀμεσως τὸν δαιμονόληπτο ὁραματιστή, ὡς "Προφήτη". Τὸν "εὐλογεῖ" καὶ τὸν προτρέπει νὰ συνεχίσει τὶς "θεωρίες" του.

Ὁ Waraqa, δὲν ἔχουμε χρεία ἄλλης μαρτυρίας, ἦταν ἰουδαῖος, καταπῶς ἀποκαλύπτει ἡ Aisha, ὅτι "συνήθιζε νὰ γράφει ἑβραϊστί"[3].

Ὁ Waraqa ὑπῆρξε ὁ ἀφανὴς πρωταγωνιστὴς στὸ στήσιμο τῆς νέας θρησκείας. Καὶ ἐπειδὴ τυγχάνει ἰουδαῖος, καθὼς καὶ ὁ περίγυρος τοῦ Μωάμεθ, ὁ συνειρμὸς μᾶς ὁδηγεῖ στὴν ἰουδαϊκὴ συνωμοσία, ἀφοῦ ὅπου βρίσκεται ἕνας ἰουδαῖος βρίσκεται ὅλος ὁ ἰουδαϊσμός. Ἡ δὲ συνωμοσία στρέφεται κατὰ τοῦ Χριστιανισμοῦ, εἶναι αὐτονόητο.

Εἴπαμε, ὁ Waraqa ἦταν ἰουδαῖος, σύνθρησκος τῆς Khadīja, τῆς ἐξαδέλφης του. Βέβαια οἱ ἰουδαῖοι, ζυγίζουν τὰ ὑπὲρ καὶ τὰ κατά, καὶ κρίνουν πὼς θὰ πρέπει νὰ τὸν ἐμφανίσουν ὡς χριστιανό. Ὁρῖστε ἡ ἰουδαϊκὴ παράθεση: Ὅταν ὁ Μωάμεθ ἐκμυστερεύθηκε στὴν Khadīja τὴν ὀπτασία του, "αὐτὴ τὸν ἐνθάρρυνε, καθὼς καὶ ὁ ἐξάδελφός της ,ὁ Waraqa, ποὺ ἦταν Χριστιανός, ἀνεφώνησε πὼς ὅ,τι διδάσκει ὁ Μωάμεθ ἀνταποκρίνεται στὴ διδασκαλία τοῦ Μωυσέως ποὺ ἔλαβε τὸν νόμο"[4].

Ἀλλ' ἂν ὁ Waraqa ἦταν χριστιανός, τότε ἡ Ἁγία Σοφία ἦταν ἰουδαϊκὴ χάβρα. Ἕνας χριστιανός, πρῶτα-πρῶτα γιὰ νὰ ἐλέγχει τὴ γνησιότητα τῶν θεωριῶν του δὲν θὰ ἀνατρέξει στὸν Μωυσῆ ἀλλὰ στοὺς μεγάλους θεωρητικοὺς ἁγίους Πατέρες τοῦ Ἀσκητικοῦ συναξαριού, ἐκείνους, μάλιστα, ποὺ ἀσκήτευσαν στὶς ἐρήμους τῆς Ἀραβίας: Μέγα Ἀντώνιο, Μέγα Θεοδόσιο, Ἅγιο Εὐθύμιο, Σάββα τὸν Ἡγιασμένο, Ἰωάννη τὸν Δαμασκηνό.... Αὐτοὶ οἱ Ἅγιοί μας καὶ Ὅσιοι Πατέρες μεταξὺ ἄλλων πολλῶν ἀσκητῶν, εἶναι ποὺ πάλεψαν γενναιοφρόνως μὲ τὸν διάβολο καὶ κατέγραψαν σὲ συγγράμματά τους, ἢ ἄλλοι ἔγραψαν περὶ αὐτῶν, γιὰ τὶς παγίδες καὶ τὶς πλάνες τοῦ διαβόλου. Ἤ, ἂν θέλετε ἀκόμα ὑψηλότερα, θὰ ἀνέτρχε σ' Αὐτὸν τὸν Ἱδρυτὴ τῆς Ἐκκλησίας, τὸν Ἰησοῦ Χριστό. Ἂν ἦταν χτιστιανός, ἀμέσως θὰ παραινοῦσε τὸν Μωάμεθ νὰ ἀπορρίψει ἐς κόρακας τὶς "θεωρίες" ἐκεῖνες, τὶς σαφῶς δαιμονικές. Πρᾶγμα ποὺ δὲν ἔκανε.

 

6.         Κρίνουμε μεγάλης σπουδαιότητος στοιχεῖο, νὰ ἐξετάσουμε τὶς καταληψίες τοῦ Ψευδοπροφήτη καὶ νὰ τὶς ὑποβάλλουμε κάτω ἀπὸ τὴ Χριστιανικὴ βάσανο, ὥστε νὰ κρίνουμε ἄσφαλτα, ἐὰν πρόκειται περὶ φαινομένων γνωσίων ἢ δαιμονιακῶν. Εἶχε πολὺ συχνὰ "ἀποκαλύψεις" ὁ Ψευδαπόστολος. Τοῦτο, βεβαίως, ἀποτυπώνεται στὸ ρυπωτὸ κοράνιο καὶ στὴ σύνολη ἰσλαμοθρησκία ποὺ συντίθενται ἀπὸ "ἀποκαλύψεις" αὐτόχρημα δαιμονικὲς καὶ διδαχές, ἐπίσης δαιμονικές, δανεισμένες ἀπὸ τὸ σκολιὸ καὶ σατανιστικὸ ταλμοὺδ καὶ τὴν ἀπόκρυφη ἰουδαϊκὴ κατασκευή.

Τὸ ἐρώτημα εἰδικότερα, καθοριστικὸ γιὰ τὴν κατάταξη τοῦ Μωάμεθ μεταξὺ τῶν θρησκευτικῶν ἀρχηγῶν, εἶναι καίριο: Ποιὸς βρισκόταν ὄπισθεν τῶν "ἀποκαλύψεων" τοῦ Μωάμεθ; Εἶναι ἀδύνατον σὲ κάποιον νὰ ὑποστηρίξει ὅτι ὁ Μωάμεθ ὑπῆρχε αὐτόνομος πνευματικῶς· ἦταν ἢν ἑτεροκίνητο, ὀργανο κάποιας ὑπερφυσικῆς δυνάμεως. Ἐξ ἄλλου καὶ ὁ ἴδιος ὁ Μωάμεθ πολλάκις διαβεβαίωνε ὅτι εἶναι ὁ ὑποτακτικὸς "ἀγγελιοφόρος" αὐτῆς τῆς δυνάμεως. Ἐπὶ πλέον παρεδέχετο ὅτι τὸν καθοδηγοῦν τὰ jinnī, ποὺ τοῦ συστήθηκαν ὡς ὁ "ἀρχάγγελος Γαβριήλ", τὸ "Ἅγιο Πνεῦμα", ὁ "Allah", οἱ "ἄγγελοι". Περὶ θεότητος τοῦ διαβόλου τούτου ὁμιλεῖ τὸ κοράνιο, ὁ ὁποῖος καὶ αὐτοσυσταίνεται ὡς "Κύριος". Λέει ὁ διάβολος στὸν Μωάμεθ: "Πὲς σ' αὐτοὺς ὅτι ἀληθῶς ὁ κύριος σου σὲ ἐμπνέει διὰ τοῦ ἁγίου πνεύματος"[5].

0 Σχόλια

Α' Σκιαγραφία τοῦ Μωάμεθ

1.         Ἱδρυτὴς τῆς ἰσλαμικῆς θρησκείας ἀναγνωρίζεται ὁ Μωάμεθ (ἀραβιστὶ Muhammad, ἢ καὶ Ahmad, ὑποκοριστικῶς δὲ Mahmūd). Πρέπον ἐστὶ νὰ ἐξηγήσουμε, χωρὶς περιστροφές, ὅτι πρόκειται γιὰ ἕνα δαιμονισμένο δίποδο, ἀκαλλιέργητο καὶ ἀγροῖκο παντελῶς, ἕνα ναυάγιο τῆς ἐρήμου, ἕνα ἑρπετὸ ποὺ ξεπήδησε ἀπὸ τὴ θάλασσα τῆς ἄμμου στερημένο τὸ καθόλου ἀπὸ ἀνθρώπινα αἰσθήματα. Μωάμεθ: ἕνα ἀρχέτυπο remmal τοῦ Μαχρέμπ, ποὺ μὲ τὴν προστασία κάποιων ἐξωμωχαμετάνικων κύκλων (γι' αὐτοὺς θὰ κάνουμε εἰδικὴ μνεία), ἐπέβαλε στοὺς φελλάχους καὶ τοὺς βεδουίνους τῆς Ἀραβίας τὸ δαιμονομανὲς θρησκειολόγημα, ποὺ μὲ τὴ δυσωδία καὶ τὴ δυσέβεια του κάλυψε τὸν πλανήτη.

Ἱδρυτὴς εἰπεῖν τῆς μουσουλμανικῆς θρησκείας ὑπῆρξε ὁ Μωάμεθ, ἐξ οὗ καὶ "μωαμεθανισμός". Σὲ ἀντίθεση μὲ ὅλους τοὺς ἱδρυτὲς τῶν θρησκειῶν καὶ τοὺς Προφῆτες, ποὺ ζημιώθηκαν, ἀκόμα καὶ μὲ τὴ ζωή τους, στὴ στερέωση τῆς πίστεώς τους, οὗτος ὑπῆρξε ἕνας ἀρχέτυπος ὑπάνθρωπος, θρησκευτικῶς φιλοδαίμων, ἠθικῶς θηριώδης καὶ διανοητικῶς γνωσιμάχος. Τοῦτο τὸ δαιμονισμένο μπάλλαλο διέπραξε ἐγκλήματα, ἐνῶ δημιούργησε ἕνα θρησκειοφόνο μεῖγμα, τὸ ὁποῖο ταλανίζει ἐπὶ αἰῶνες τὴν ἀνθρωπότητα καὶ ἐνεργεῖ ἐχθρικῶς πρὸς τὴν πνευματικὴ πρόοδο καὶ τὴν πολιτισμικὴ δημιουργία, ὢν μυητὴς σατανοτρόπων μεθόδων.

Θὰ ἐξετάσουμε ἐδῶ τὸν βίο καὶ τὴν πολιτεία τοῦ "Προφήτη", ἐπιχειρῶντας βαθειὰ τομὴ στὴν ψυχολογία του καὶ τὴ διέπουσα αὐτὸν θρησκευτικότητα. Μὲ τὴ βάσανο αὐτὴ θὰ ἐξαγάγουμε πορίσματα, πού, ὅπως διαπιστώνεται, διέλαθαν τῆς προσοχῆς τῶν ἐρευνητῶν.

 

2.         Ὁ Μωάμεθ, ὡς ἀρχηγὸς θρησκείας διαβολικῆς καὶ ἀνθρωποκτόνου, ἔζησε καὶ ἔδρασε ἀνάλογα. Δηλαδὴ ὡς θρησκευτικὸς μαγγανιστής, ψευδαπόστολος καὶ ψευδοπροφήτης. Ὅμως συνάμα ὑπῆρξε καὶ ὠμὸς φονιάς, κατατασσόμενος μεταξὺ τῶν μεγάλων σφαγέων τῆς ἱστορίας: Τζένκις Χάν, Ταμερλάνος, Κροῦμμος, Πορθητής, Χίτλερ Στάλιν, Γκουριόν, Μπέγκιν, Σαρόν, Νετανιάχου σὺν αὐτοῖς τὸ ἰουδαϊκὸ ραμπιναριό.

Μάλιστα, τὰ τελευταῖα 10 ἔτη τῆς παμβδελυρᾶς καὶ ἀνθρωπολέθρου βιοτῆς του (622/1-632/10)[1], τὰ διῆλθε ἀδικῶν. Τὰ 10 ἐκεῖνα ἔτη θὰ εἶναι κατάστικτα ἀπὸ ἡμερομηνίες ἁρπακτικῶν ἐχθροπραξιῶν, δολοφονικῶν συμπλοκῶν, βιασμῶν καὶ ἀναγκαστικῶν προσηλυτισμῶν.

Ναὶ μέν, οἱ ὀπαδοὶ τοῦ Ψευδοπροφήτη, ὅπως καὶ ὁ ἴδιος, δολοφονοῦσαν χωρὶς τύψεις. Ὅμως καὶ μεταξύ τους ἐδολοφονοῦντο οἱ δολοφόνοι. Ἀποκόρυφο τοῦ ὀργίου τῶν δολοφονιῶν ἀποτελεῖ ἡ ἐκτέλεση τοῦ ἴδιου τοῦ Μωάμεθ. Λέγεται πὼς καὶ ὁ Μωάμεθ δολοφονήθηκε ἀπὸ μία ἀπὸ τὶς συζύγους του[2]. Ὄντως, ὁ Μωάμεθ δηλητηριάστηκε ἀπὸ τὸν ἰουδαϊσμό, διότι ὑπερεκπλήρωσε τὸ "πλάνο" τῆς προσφορᾶς πρὸς τοὺς ἀφέντες ἰουδαίους. Ἡ δύναμη, ποὺ ἀπέκτησε κατὰ τὸ διάστημα τῆς δεκαετίας ἐκείνης, θεωρεῖται ἀπὸ τοὺς πάτρωνές του ἀπειλὴ γιὰ τοὺς ἴδιους. Γι' αὐτὸ καὶ ἀποφασίστηκε νὰ ἐκτελεσθεῖ!

Ὁμοίως θὰ ἐκτελοῦνται ἔκτοτε καὶ οἱ διάδοχοι τοῦ Μωάμεθ, οἱ χαλίφες χωρὶς κανείς τους νὰ σημειώνει μία πολύχρονη θητεία στὸν χαλιφικὸ θρόνο. Κατὰ τὸ δεύτερο τρίμηνο τοῦ 2017, 15 σαουδάραβες πρίγκηπες ἐξηφανίσθησαν κατὰ τρόπο μυστηριώδη. Καὶ παλαιότερα: ἐξηφανίσθη ὁ ἰμάμης τῶν ἑπταδικῶν σιιτῶν (765/148)· ἐξηφανίσθη ὁ δωδέκατος σηίτης ἰμάμης (878/264) φόνος συνεχὴς στὸ σουλτανικὸ βασίλειο, ὅπου ξεπαστρεύονταν ἀθόρυβα ὅλοι οἱ πρίγκηπες.

 

3.         Ὁ "Προφήτης", ἐλαυνόμενος ἀπὸ στρατιὰ δαιμονίων, δὲν δίσταζε νὰ ἐπιδεικνύει, ἀπροσχημάτιστα καὶ ἀσύστολα, τὰ βίαια καὶ ὠμὰ αἰσθήματά του, ὡς διαιώνιο ὑπόδειγμα τῶν ὀπαδῶν του. Ὁρισμένα περιστατικά, ποὺ στιγματίζουν τὸν βλαβερὸ βίο του, ἔχουν καταγραφεῖ ἐπαινετικῶς ἀπὸ τοὺς "ansār" (βοηθοί) του. Ταῦτα καὶ ἐπιβεβαιώνουν τὰ θηριώδη ἔνστικτα τοῦ καθάρματος ἐκείνου, ποὺ πάντοτε τὰ ἐπέτρεπε νὰ ἐνεργοῦν ἀπολυμένα καὶ ἀνεξέλεγκτα.

Αὐτὸς ἦταν ὁ δαιμονοῦχος Μωάμεθ κι αὐτὲς ἦταν οἱ "ἀρετὲς" ποὺ τὸν κοσμοῦσαν. Ὅμως, ἐνῶ διέπραττε ἀδιανότητα ἐγκλήματα ὁ ἄτιμος ὑποκριτής, ἐν ταυτῷ ἐμφανιζόταν μειλίχιος καὶ πρᾶος. Τηροῦσε γὰρ τὴ συμβουλὴ τοῦ "Αλλάχ" ποὺ ὁραματιζόταν: "Νὰ προτρέπεις τοὺς ἀνθρώπους, μὲ φρόνηση καὶ ἱλαρὲς παραινέσεις νὰ πορεύονται τὴν ὁδὸ τοῦ κυρίου"· ἂν ἀρνοῦνται νὰ σὲ ὑπακούουν νὰ τοὺς κόβεις τὸν λαιμό[3]!

Πολλὲς καὶ ἀσύλληπτες ἀγριότητες διέπραξε ὁ σατανόφρων "Προφήτης", κατὰ τὴ μάχη τοῦ Badr (νοτίως τῆς Μεδίνα), κατὰ τὸ 624/2. Ἐκεῖ πρωτοστατοῦσε ὁ ἀρχισλαμιστὴς μακελλάρης, ἐπιβλέπων στὴ μάχη. Μὲ τὴ νίκη τῶν κατσαρίδων του, δίδεται ἡ ἐντολὴ ἀπὸ τὸν "Ἀλλάχ", διὰ τοῦ "Προφήτου", νὰ ἀρχίσει τὸ διαγούμισμα καὶ ἡ ὠμὴ κατακρεούργηση τῶν αἰχμαλώτων. Ἕνα ἀπὸ τὰ θύματα τὴν ὥρα τῆς κατακρεουργήσεως του ἀπὸ τὸν θεομίσητο "Προφήτη", κραύγασε μὲ ἀπόγνωση: ‒"Τώρα ποιὸς θὰ φροντίσει τὰ παιδιά μου;...", τὸ ἀρχικάθαρμα ἀποκρίθηκε μέσα ἀπὸ τοὺς ἀφρούς του: ‒"Τὸ πῦρ τῆς κολάσεως..."[4].

0 Σχόλια