Τὸ θεῖο σχέδιο περὶ τῶν ἐσχάτων προβλέπεται νὰ εἶναι σειρὰ ἐκβάσεων ποὺ ἡ τοῦ ἀνθρώπου διάνοια ἀδυνατεῖ νὰ συλλάβει. Πῶς νὰ ὑποφέρει ὁ κοινὸς νοῦς τὴν ἀνατροπὴ τῶν παγίων, αἰωνίων θεμελίων τῆς κτίσεως: νὰ μετατίθενται "ὄρη ἐν καρδίαις θαλασσῶν" (Ψαλ. με' 3), ὁ ἥλιος νὰ σκοτίζεται (Ματ. κδ' 29) καὶ ἡ σελήνη νὰ γίνεται αἱματώδης (Πρ. β' 20/Ἀπ. στ' 12), καθὼς καὶ ἡ καθιερωμένη τάξη τῶν ἀνθρώπων νὰ κατατάσσονται πρῶτοι καί, ἀντίθετα, οἱ πρῶτοι νὰ ἀνακηρύσσονται ἔσχατοι καὶ οὐτιδανοί (Ματ. κ' 16).

Ποιὸς θὰ ἀμφισβητήσει ὅτι στὴν ἐποχή μας διανύουμε τὴν ἀποστασία (βλ. Β' Θεσ. β' 3), τὸ χρονικὸ σημεῖο πρὸ τῆς ἐλεύσεως τοῦ Ἀντιχρίστου, ὅτι θὰ πραγματοποιηθεῖ, μετὰ τὴν καταδίωξη τῆς ἁγίας Ὀρθοδοξίας, ἡ κατανίκηση καὶ ἐπικράτηση τῆς Πολιτείας τῶν πραέων. Κατανοοῦμε, πραΰς δὲν εἶναι ὁ συμβιβασμένος καὶ ἀπαθής, ἀλλὰ ὁ ἐνεργὸς πιστὸς τοῦ Χριστοῦ μαχητής, κατὰ τὸ Προφητικὸ λόγιο: "ὁ πραΰς ἔστω μαχητής" (Ἰωήλ γ' 11).

Κατὰ τὴ φάση τῆς κυριαρχήσεως τῶν πραέων, ἥτις καὶ διαφαίνεται, ἡ ζωὴ νὰ ἐξετάσουμε, παρασκευαζόμενοι γιὰ τὴν ὑποδοχή της. Σὲ σχεδιάγραμμα ἁδρῶν διατυπωμάτων διαχαράσσουμε τὰ ἐσόμενα ποὺ θὰ βιώσει ἡ ἀνθρωπότητα στὸν νέο ὁρίζοντα τῆς εὐσεβείας, ὅπως: διακυβέρνηση, θρησκεία, πολιτισμὸς, μεταστροφή, οἰκονομία καὶ ἄλλα πολλά.

Α' Ἡ Πολιτεία τῶν πραέων καὶ τὸ σύστημα διακυβερνήσεώς των.

Τὰ πολιτικὰ συστήματα ἀριθμοῦνται σὲ τρία βασικά: "Ὁμολογοῦνται τρεῖς εἶναι πολιτεῖαι παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις, τυραννὶς καὶ ὀλιγαρχία καὶ δημοκρατία" (Αἰσχίνης, Τιμάρχου 4/ Κτησιφ. 6, 2)· "ἐν δημοκρατίᾳ καὶ ὀλιγαρχίᾳ καὶ ἀριστοκρατίᾳ καὶ μοναρχίᾳ" (Ἀριστοτέλης Πολιτικῶν Α' 1299b ἤ 4): "εἰσίν δὲ πολιτίαι τέτταρες, δημοκρατία, ὀλιγαρχία, ἀριστοκρατία, μοναρχία (Ἀριστοτέλης Ρητορική Α' 1365b. Ὁ ἴδιος διακρίνει ἀλλοῦ καὶ πέμπτο σύστημα). Ἀσφαλῶς ἡ δημοκρατία ὑπερέχει ὅλων τῶν συστημάτων, ὡς πολίτευμα δικαιοσύνης καὶ ἀκεραιότητος, ἐκεῖνοι δὲν ποὺ μποροῦν νὰ τὸ τηρήσουν ἄφθορο εἶναι οἱ πράοι, διότι μόνο σ' αὐτοὺς προσιδιάζει: "πάντα πραότερα ἐν τῇ δημοκρατίᾳ"(Δημοσθένης, Τιμοκράτης 163.). Ἐξηγεῖται τὸ πολίτευμα τῶν πραέων θὰ εἶναι δύο ἐπιπέδων ἀλληλοκοινωνούντων: τῶν ποιμένων καὶ τῶν ποιμενομένων, "βασίλιον ἰεράτρευμα"(Α' Πετρ. β'9).

Ἀναμφισβήτητα τὸ τελειότερο πάντων τῶν πολιτευμάτων εἶναι ἡ Δημοκρατία, ἀποκλειστικῶς ἑλληνικῆς συλλήψεως καὶ ἐφαρμογῆς πολίτευμα, δημιούργημα ἐλευθέρων πολιτῶν καὶ ὄχι δυναστευομένων: Ὥσπερ γὰρ τὸν ἐν δημοκρατίᾳ πολιτευόμενον τὸ πλῆθος δεῖ θεραπεύειν, οὕτω καὶ τὸν ἐν μοναρχίᾳ κατοικοῦντα τὸν βασιλέα προσήκει θαυμάζειν" (Ἰσοκράτης, Δημόνικον 36). Στὸ πολίτευμα τοῦτο ἁπαξάπαντες οἱ πολίτες εἶναι ἴσοι: "ξύμπαντα ἐν δημοκρατίᾳ ἰσομοιρεῖν" (Θουκυδίδης 6, 39, 2), "τῶν ἴσων καὶ τῶν δικαίων ἕκαστος ἡγεῖται ἑαυτῷ μετεῖναι ἐν δημοκρατίᾳ" (Δημοσθένης, Μειδίαν 67). Νὰ καυχᾶται δὲ ὅτι ἐπολιτεύθη μὲ συνέπεια: "Καὶ λέγομεν ὡς οὐδέποτε ἐν δημοκρατίᾳ κάκιον ἐπολιτεύθημεν" (Ἰσοκράτης, Ἀρεοπαγ. 15).

Ὅμως τὶ τὰ θέλετε. Ἡ Δημοκρατία εἶναι εὔθραυστο πολίτευμα, καὶ ἂν δὲν ὑπόκειται σὲ κατάλυση, ὅμως νοθεύεται εὔκολα. Ἡ ἀπειλὴ προέρχεται κυρίως ἀπὸ τὴν ἀδράνεια τῶν νόμων: "οἱ νόμοι καταλύονται καὶ ἡ δημοκρατία διαφθείρεται" (πρβ. Αἰσχίνης, Τιμάρχου 179). Καὶ ἰδοὺ ἡ λεγόμενη "κοινοβουλευτικὴ δημοκρατία", ἕνα κακέκτυπο, μιὰ ἁπάτη, ἕνας μετασχηματισμὸς ψεύδους καὶ ἀτιμίας, ποὺ προβάλλεται ὡς πολίτευμα δημοκρατικό, ποὺ ὅμως ἀγει τὴν ἀνθρώπινη μᾶζα στὴν ὑποτέλεια.

Ἡ Δημοκρατία ὑπέστη νόθευση ἤδη ἀπὸ τὴν ἀρχαιότητα, μέχρι καὶ ὀνομασία ἄλλαξε μετωνομασθεῖσα σὲ "πολιτεία": "τρεῖς μὲν τὰς ὀρθὰς πολιτείας: βασιλείαν, ἀριστοκρατίαν, πολιτείαν". Μὲ τοῦτον τὸν τελευταῖο ὅρο, "πολιτεία", ἐννοεῖται ἡ κρατοῦσα ἄποψη: "μήτε δημοκρατία μήτε ὀλιγαρχία, μέση δὲ τούτων ἥν καλοῦσι πολιτείαν" (Ἀριστοτέλους, Πολιτικῶν Α' 1252α καὶ 1265b). Διαβλέπουμε ἐδῶ τὴ σύγχρονη "κοινοβουλευτικὴ δημοκρατία", δηλαδὴ κόμματα, χρηματοδοτήσεις, καλπονοθεῖες, προπαγάνδα....

Λοιπὸν ἐπειδὴ ἡ Δημοκρατία μένει ἔκθετη στοὺς καταλυτές της, θὰ πρέπει νὰ περιχαρακωθῆ μὲ ἀσφάλεια· νὰ γίνει "ἄμεση". Ποὺ σημαίνει, νὰ ἀνατραποῦν ὅλα τὰ ἀντίξοα, καὶ νὰ καταργηθεῖ ὁλότελα ὁ ὅποιος κομματικὸς μηχανισμός, ὁ δὲ βουλευτὴς νὰ ἐκλέγεται ὀνομαστικά. Χρήζει διευκρινίσεως; Εὐθὺς μὲ τὴν ἀνατροπὴ τῆς κομματοκρατίας, τοποθετεῖται ἡ νέα Κυβέρνηση, ἀπὸ βουλευτὲς πατριῶτες ἀπηρτισμένη. Ἀποκλείεται ὁ ἐκλεγμένος νὰ ἀνήκει σὲ μυστικὴ ἑταιρεία – καὶ τὸ κόμμα εἶναι μυστικὴ ὀργάνωση. Τὸ κόμμα εἶναι αἴτιο τῆς κακοδαιμονίας καὶ πρέπει νὰ καταργηθεῖ. Πρόκειται γιὰ ἰδιωφελὲς καὶ ἀποκλειστικὸ σύστημα. Ἀποβλέπει στὴν ἐξασφάλιση τῶν μελῶν καὶ τὴν ὁλικὴ κατακυριάρχηση. Παράδειγμα τὸ ἀμερικανόδουλο κόμμα τῆς "ΝΔ", ποὺ ἀνεδείχθη ἄκρως μισελληνικὸ καὶ προδοτικό. Ἀναφανδὸν μισελληνικὸ καὶ ἄτιμο, ὅπως καὶ τὰ ἄλλα κόμματα τὰ ὁμολογουμένως ἀντιπατριωτικά.

Ἀπὸ τοὺς ἐκλογίμους σαράντα περίπου θὰ ὁρίζονται ὑπουργοί. ὥστε νὰ ἀντιστοιχεῖ ἕνας ὑπουργὸς ἀνὰ ὁρισμένο ἀριθμό κατοίκων (50 ἢ 100.000). Ὁ ὑπουργός, περιβαλλόμενος ἀπὸ ἀριθμὸ συμβούλων, θὰ ὑπηρετεῖ (ὑπουργὸς γάρ) ἕνα κλάδο δραστηριότητος(:Ἑλληνικὴ ἀσφάλεια, Ἐκκλησιαστικὸς τομεύς, πολιτισμός, οἰκονομία, τρόφιμα, ἀρχαιότητες, διακρατικὲς σχέσεις καὶ ἄλλα πολλά). Μὲ αὐτὰ θὰ ἀσχοληθοῦμε προσεχῶς σὲ συνέχειες. Ἡ ἑπόμενη συνέχεια θὰ ἀφορᾶ τὴν Οἰκονομία. Ὑψώνουμε τὸν πατριωτισμὸ ἀπροϋπόθετα.

 

Καλὴ Ἀνάσταση!

δ.μ.

Μεγάλη Δευτέρα 2024-05-03